Tilfallandi athugasemdir

Kristrún forsætis og stjórnarmeirihlutinn lögðu gildru fyrir Sjálfstæðisflokkinn með því að setja bók 35 á dagskrá þingsins en taka öll önnur mál af dagskrá. Á meðan Sjálfstæðisflokkurinn var í stjórn vildi a.m.k. hluti þingflokksins samþykkja bókun 35. Við núverandi kringumstæður yrði það pólitískt sjálfsmorð fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Ástæðan er tvöfeldni EES-samstarfsins í íslenskum stjórnmálum.

Bókun 35 snýst um að ESB-lög, sem koma inn í EES-samninginn, skáki út íslenskum lögum. Lagalega álitamálið er hvort bókun 35 samrýmist stjórnarskránni eða ekki. Sterk rök, sjá grein Hjartar J. Guðmundssonar, eru fyrir þeirri túlkun að án stjórnarskrárbreytinga sé ekki hægt að samþykkja bókun 35. Heimssýn tekur einnig málið fyrir í pistli.

Pólitíska hliðin snýr að EES-samningunum í heild. Á sínum tíma var EES-samningurinn seldur þjóðinni á þeim forsendum að við þyrftum ekki að ganga í Evrópusambandið, EES væri nóg fyrir okkar hagsmuni. Andstæðingar ESB-aðildar, sumir hverjir, styðja EES-samninginn á þessum forsendum. Aðrir, tilfallandi þar á meðal, vilja EES-samstarfið feigt og gera í staðinn tvíhliða samning við Evrópusambandið.

Eins og nærri má geta tala ESB-sinnar um EES-samninginn á öðrum nótum en andstæðingar aðildar. Í máli ESB-sinna kemur oft fram að EES sé aukaaðild að ESB - við ættum að stíga skrefið til fulls og gerast fullgildir aðilar að Evrópusambandinu.

Tvöfeldni EES-samningsins í íslenskum stjórnmálum felur í sér að þegar starfandi er ríkisstjórnarmeirihluti sem stefnir ekki á ESB-aðild er umræðan um EES-samstarfið hófstillt. En þegar stjórnarmeirihlutinn, Kristrún og félagar, stefnir á ESB-aðild verður umræðan sjálfkrafa hatrammari, enda meira í húfi. Samþykkt bókunar 35 undir slíkum kringumstæðum er að búa í haginn fyrir ESB-aðild. Þetta þýðir að þingmenn Sjálfstæðisflokksins geta leyft sér umburðalyndi gagnvart EES-samstarfinu þegar þeir eru í stjórn en alls ekki í stjórnarandstöðu.

Vilhjálmur Árnason þingflokksformaður Sjálfstæðisflokksins veit hvað klukkan slær þegar Kristrún býður upp á eitraða peðið sem er bókun 35. Taki móðurflokkur íslenskra stjórnmála peðsfórninni er skákin töpuð Valhallarmönnum.

Peðsfórnin er augljós brella sem auðvelt er að sniðganga án áhættu. Útlendingastjórninni verður ekki kápan úr klæðinu að saka sjálfstæðismenn um tvískinnung, hafa eina stefnu í stjórn og aðra í stjórnarandstöðu. Áróður ESB-sinna um að án EES-samstarfsins einangrist Ísland er bitlaust vopn. Viðhorf landsmanna er óðum að snúast í þá átt að við séum of mikið tengd umheiminum en ekki of lítið. Nú falla öll vötn til Dýrafjarðar. Brussel-farvegurinn, sem aldrei var meira en lækjarspræna, er uppþornaður.

Tilboði ESB-sinna, um að skipta um þjóð í landinu, með opnum landamærum og útlenskum lögum, hefur verið hafnað. Það er mergurinn málsins.

	Ekkert nýtt, óvænt eða sérstakt
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Lýðræði og múslímatrú, íslam, fara illa saman. Stallsystir Kristrúnar forsætis, Mette Fredriksen í Danmörku, tilkynnir að bænaherbergi í háskólum skulu aflögð. Bænaherbergin eru bergmálshellir múslíma sem kjósa að samlagast ekki vestrænum ríkjum er hafa tekið á móti múslímum á flótta undan stjórnarfari íslam.

Kristin trúarmenning veraldarvæddist eftir miðaldir. Vestræn kristni síðustu tvær aldir eða svo aðgreinir lýðræði og réttarríki frá trúarsannfæringu borgaranna. Múslímsk trúarmenning fór á mis við veraldarvæðinguna. Íslömsk ríki samþykkja ekki mannréttindayfirlýsingu Sameinuðu þjóðanna. Mannréttindaskrá múslímaríkja er Kairó-yfirlýsingin. Fyrsta setningin segir íslam og allah æðsta yfirvaldið. Í íslam eru mannréttindi ekki allra heldur frátekin fyrir rétttrúaðra - fylgjendur spámannsins.

Árni Már Jensson skrifar í þriðjudagsútgáfu Morgunblaðsins grein um lýðræði og íslam. Tilfallandi leyfir sér að birta lykilefnisgreinar:

Hug­mynda­fræði íslams tek­ur yfir flest svið mann­legr­ar hugs­un­ar og at­gervis háð þeirri al­trú að Kór­an­inn sé bein og ófrá­víkj­an­leg til­skip­un Allah til Múhameðs um hvernig mann­leg sam­fé­lög eigi að vera og muni verða í tím­ans rás. Íslam er þannig full­mótað alræði (tota­litari­an­ism) sem inni­held­ur trú­ar­kerfi, stjórn­mál, stjórn­skip­un, lög, rétt­ar­kerfi, refsi­kerfi, upp­eldis­kerfi, mennta­kerfi, fé­lags­kerfi og kerfi menn­ing­ar, lista og sam­skipta. Með öðrum orðum er tak­markað rými fyr­ir frjálsa hugs­un, at­gervi og sköp­un inn­an íslams, sem stang­ast á við reglu og túlk­un­ar­kerfi trú­arklerka grund­vallað á Kór­an­in­um, Sira og Hadíðunum. [...]

Kjarn­inn í út­breiðslu íslams er jí­had, sem grund­vall­ast á hug­mynd­inni um bar­áttu fyr­ir trú. Þótt ýms­ir fylgj­end­ur íslams leggi þann skiln­ing í jí­had að það tákni ein­ung­is and­lega og menn­ing­ar­lega bar­áttu hef­ur sag­an sýnt það sem ritn­ing­ar íslams einnig upp­lýsa, að jí­had er líka beitt í formi póli­tísks áróðurs, hræðslu­áróðurs, hryðju­verka og styrj­alda. [...]

Íslam grund­vall­ast til að mynda á hefnd­ar­rétti og hug­mynd­inni um yf­ir­burði fylgj­endanna yfir öðru fólki, trú­ar­brögðum og menn­ing­ar­heim­um, á sama tíma og kristni grund­vall­ast á auðmýkt, kær­leika, fyr­ir­gefn­ingu og mis­kunn­semi. And­stæðurn­ar eru hróp­andi – hliðstæðurn­ar eru hverf­andi. [...]

Íslam skil­grein­ir heims­mynd­ina í stór­um drátt­um í tvo meg­in­hluta: Ann­ars veg­ar í 'Dar al-Islam', sem tákn­ar 'Hús friðar­ins' sem fylgj­end­ur íslams trúa að sé ei­líf friðsæld þar sem íslam ræður ríkj­um með sja­ría­l­ög­um. Hins veg­ar í 'Dar al-Har­b', sem tákn­ar 'Hús ófriðar eða stríðs' sem fylgj­end­ur íslams trúa að sé vegna þess að ríkið er ekki að meiri­hluta und­ir íslam og sja­ría­l­ög­um

 Fyrir bráðum tíu árum bloggaði tilfallandi um vesturlönd og múslímsku mótsögnina:

Vestræn samfélög reyndu lengi vel að mæta múslímum með umburðalyndi. Undir formerkjum fjölmenningar áttu allir að finna sína fjöl í samfélaginu: kristnir, gyðingar, múslímar, ásatrúarmenn, búddistar og vantrúaðir. Múslímar notuðu fjölmenningarsamfélagið til að koma sér fyrir á vesturlöndum og í framhaldi gera kröfu um múslímavæðingu þar sem vestræn grunngildi, t.d. tjáningarfrelsi, skyldu víkja ef múslímar móðguðust. [...]

Múslímska mótsögnin sem vesturlönd standa frammi fyrri er þessi: öfgatrú sem notar trúfrelsi til að grafa undan vestrænum mannréttindum verður ekki stöðvuð nema með takmörkun á trúfrelsi. En takmörkun á trúfrelsi er skerðing á mannréttindum.

Evrópa stendur bjargarlaus gagnvart mótsögninni. Ísland getur enn gætt sín og ekki leyft innflutning á múslímsku mótsögninni.

Færslan er skrifuð 2016. Núna er 2025. Ísland er á hraðri leið að búa sér til ástand sem slítur í sundur samfélagsfriðinn. Íslensk stjórnmál hafa brugðist íslensku þjóðinni.

	Vill fjarlægja bænaherbergi úr háskólum
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Víðir Reynisson Samfylkingarþingmaður tekur einn hælisleitanda af 19 sem á að vísa úr landi og ætlar veita honum ríkisborgararétt. Helga Vala fyrrum þingmaður Samfylkingar er hælislögmaður mannsins sem Víðir hyggst veita ríkisborgararétt.

Skilaboð Víðis og Helgu Völu er að með réttum hælislögmanni er ólöglegum útlendingum allir vegir færir á Fróni. Þeir 18 sem bíða brottreksturs hljóta að kaupa þjónustu Helgu Völu til að komast á íslenska velferð. Hælislögmenn taka við Vísa-raðgreiðslum.

Rassvasaréttlæti Víðis er eins og rassvasabókhald skussa í rekstri, leiðir til gjaldþrots. Víðir er ekki í sjoppurekstri heldur þingmaður ríkisstjórnarmeirihlutans. Pólitíska gjaldþrotið sem blasir við er fall Kristrúnarstjórnarinnar. Ekki í dag eða morgun. Það tekur tíma að stúta ríkisstjórn innan frá.

Jafnræðisreglan í réttarríkinu er þverbrotin með framferði Víðis. Hugdettustjórnarfarið, sem birtist í hegðun Víðis, er næsti bær við stjórnleysi. Ábeking ríkisstjórnarinnar á hugdettustjórnsýslu jafngildir uppgjöf á landsstjórninni.

Útspil Víðis kemur í kjölfar skemmdarverka dómsmálaráðherra á Keflavíkurflugvelli sem rak hæfan mann í landamæraeftirlitinu. Á landamærunum er allt í upplausn, þau mígleka, kom fram á alþingi í gær. Þjóðin telur allof marga hælisleitendur sleppa inn í landið en Víðir og ríkisstjórnin bjóða hælisiðnaðinum frjálsa hagbeit á íslenskan almenning.

Flokkur fólksins ríður ekki feitum hesti frá fyrsta misseri stjórnarinnar. Kristrún og Doddi netníðingur brugguðu Ásthildi Lóu barnamálaráðherra launráð í samvinnu við RÚV og létu Ingu Sæland kyngja afsögninni með brosi á vör. Núna skal opna landamærin upp á gátt til að hælisútlendingar keppi við stærsta kjósendahóp Flokks fólksins um félagsleg úrræði. Vísutölutrygging bóta almannatrygginga í landi með opin landamæri er dautt mál. Hælisiðnaðurinn er óseðjandi.

Fylgi Flokks fólksins skreppur saman en Samfylking og Viðreisn halda sínu. Veðmálið er hve lengi Inga lætur alþjóðasinna vaða yfir sig og skjólstæðinga Flokks fólksins. Varla bíður hún eftir að síðasta atkvæðið þakki fyrir sig.

Veikleikar stjórnarsamstarfsins opinberast skýrar er nær dregur þinglokum sem eru í fullkominni óvissu. Valkyrjustjórnin fékk sína hveitibrauðsdaga en sólundaði þeim í útlöndum að bjarga alþjóðamálum í Úkraínu og Gasa. Nær hefði verið að sinna heimahögum.  

	Víðir Reynisson sakaður um trúnaðarbrot
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

17. júní-stemning var á Austurvelli á laugardag. Nokkur hundruð, sumir segja 300-400, aðrir nefna hærri tölu, andmæltu opnum landamærum og stjórnlausum innflutningi hælisleitenda. Yfirskrift mótmælanna er Ísland þvert á flokka. Ný skoðanakönnun sýnir að Ísland þvert á flokka er 60% þjóðarinnar.

Samkvæmt frásögn af vettvangi var þverskurður þjóðarinnar mættur:

Amma og afi, mamma og pabbi, sonur og dóttir, gamalt fólk og ungt fólk og allt þar á  milli mætti á Austurvöll í dag til að mótmæla tómlæti stjórnmálamanna (ekki allra en flestra) í landamæramálum landsins og sem og vanrækslu verndun íslenskrar menningar og tungu. Þetta áttu að vera friðsamleg mótmæli og þau voru það.

Afgerandi meirihluti þjóðarinnar telur nóg komið í undanlátssemi gagnvart hælisiðnaðinum sem flytur inn fólk af framandi slóðum til að setjast upp á skattgreiðendur. Óöld í Breiðholti og sveðjumaður í Úlfársdal eru ekki einstök atvik heldur hluti af mynstri þar sem grunngerð samfélagins er í húfi.

Á meðan mótmælt er á Austurvelli eru helstu ráðherrar ríkisstjórnarinnar uppteknir af vandamálum útlanda. Kristrún forsætis vill leysa Úkraínustríðið og Þorgerður Katrín utanríkis er kappsöm um eilífðardeilur Ísraela og araba. Þær sjást tíðum í erlendum stórborgum að skipta sér af málum sem hvorki koma Íslendingum við né eru nokkrar líkur á að íslenskt ráðherravald breyti atburðarás. Ráðherrastöllur eru í innbyrðis samkeppni um að vera alþjóðlega marktækar á flokksmælikvarða Samfylkingar annars vegar og hins vegar Viðreisnar. Mannjöfnuður kúlu og Kviku í útlöndum er til marks um veruleikafirringu.

Ísland þvert á flokka og skoðanakönnunin sýnir að þolinmæðin er þrotin gagnvart íslensku yfirvaldi sem heldur mest til í útlöndum en glímir ekki við brýnan vanda á Fróni.

	Meira en 60% telja of marga fá hér hæli
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt